Ανέκδοτο: Ο σκύλος

Ένας κυνηγός πάει σαφάρι στήν Αφρική και παίρνει μαζί τό σκύλο του. Ενώ ο σκύλος περιφέρεται στή ζούγκλα, βλέπει μια λεοπάρδαλη να κατευθύνεται προς τό μέρος του, φανερά πεινασμένη.

- "Ωχ μπλέξαμε!" σκέφτεται ο σκύλος.Τότε βλέπει κάτι κόκαλα κι αρχίζει να τά ροκανίζει μέ τήν πλάτη γυρισμένη στήν λεοπάρδαλη. Ενώ εκείνη είναι έτοιμη να τού χιμήξει, ο σκύλος λέει:

- "Μμμμ... Πολύ νόστιμη αυτή η λεοπάρδαλη. Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν άλλες εδώ τριγύρω..."

Η λεοπάρδαλη παγώνει, κι εξαφανίζεται πίσω από κάτι δέντρα. - "Λίγο έλειψε να τήν πατήσω", λέει "Αυτός ο σκύλος θα μέ 'τρωγε..."

Ένας πίθηκος, παρακολουθώντας όλο τό σκηνικό από ένα δέντρο, σκέφτεται ότι μπορεί να εξασφαλίσει τήν εύνοια τής λεοπάρδαλης και να γλιτώσει τό τομάρι του, εξηγώντας της αυτό που είχε συμβεί. Πάει προς τό μέρος της και εξηγεί τά πάντα.

Η λεοπάρδαλη, έξαλλη για τήν κοροϊδία, λέει στόν πίθηκο: - "Έλα πίθηκε. Ανέβα στή ράχη μου να δεις από κοντά, τί πρόκειται να πάθει ο σκύλος!"

Ο σκύλος βλέπει τή λεοπάρδαλη να έρχεται προς τό μέρος του, μέ τόν πίθηκο καβάλα. - "Τι θα κάνω τώρα;" σκέφτεται. Κάθεται λοιπόν, με τήν πλάτη γυρισμένη στούς δύο. Όταν η λεοπάρδαλη και ο πίθηκος έχουν πλησιάσει αρκετά, ο σκύλος μουρμουράει:

- "Πού είναι αυτός ο πίθηκος; Ποτέ δέ μπορώ να τόν εμπιστευτώ! Τόν έστειλα πριν από μισή ώρα να μού φέρει άλλη μια λεοπάρδαλη κι ακόμα να φανεί."