Ήρθε με e-mail:
Ένας έλληνας πεθαίνει και φτάνει στή ρεσεψιόν τής Κόλασης.
Ο υπάλληλος τού ανακοινώνει ότι επειδή είναι υπήκοος χώρας - μέλους τής Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί να διαλέξει μία από τίς κολάσεις τών χωρών - μελών.
Σκέφτεται λίγο κι αποφασίζει να πάει στή γερμανική. Οργανωμένη χώρα, σού λέει... Τόσα χρόνια στήν Ελλάδα τί κατάλαβα; Μού βγάλανε τό λάδι. Τουλάχιστον ας πάρω μυρωδιά τού τί σημαίνει Ευρώπη, έστω και στήν Κόλαση.
Φτάνει λοιπόν μπροστά στήν πύλη τής γερμανικής Κόλασης. Μαύρο μάρμαρο καλογυαλισμένο, σιδερένια πύλη και ψηλά γράφει μέ μεγάλα γράμματα ΚΟΛΑΣΗ, στή γερμανική. Χτυπάει. Τού ανοίγει ένας άψογα ντυμένος υπάλληλος και τόν ρωτά τί θέλει.
- Να δω πώς είναι, τού απαντά εκείνος.
- Ούτε να τό σκέφτεστε! τού απαντά ο υπάλληλος. Όλη τή μέρα μάς δέρνουνε μέ κάτι τεράστια μαστίγια και τό βράδυ μάς βάζουν σέ κάτι τεράστια βαρέλια γεμάτα σκατά!!! Φρίκη! Φρίκη!
Όπου φύγει-φύγει ο έλληνας.
Δοκιμάζει τίς υπόλοιπες κολάσεις, τά ίδια. Έτσι απογοητευμένος, καταφεύγει στήν έσχατη λύση, τήν ελληνική Κόλαση. Φτάνει λοιπόν έξω από τήν πύλη, πού είναι εγκαταλειμμένη, βρώμικη και στό ψηλότερο σημείο της, υπάρχει μέ μεγάλα φωσφορίζοντα γράμματα, η λέξη ΚΟΛΑΣΗ. Τό Κ και τό Λ φυσικά δέν ανάβουν. Έτσι η επιγραφή γράφει Ο ΑΣΗ.
- Ελληνική ανοργανωσιά, μουρμουρίζει. Όσο πλησιάζει, ακούει κάτι περίεργους θορύβους, που μοιάζουν μέ μουσική. Πλησιάζει περισσότερο. Η μουσική πλέον, ακούγεται ολοκάθαρα. Μπουζούκια, μπαγλαμάδες κ.τ.λ. Χτυπάει... Τού ανοίγει ένας τύπος κρατώντας μια μπουκάλα στό χέρι, εντελώς φέσι και τόν ρωτά τί θέλει.
- Ήρθα να δω πώς είναι, τού λέει και βάζει τό κεφάλι του μέσα: Τραπέζια γεμάτα, μέ κάτι γκόμενες χορεύουν τσιφτετέλια πάνω, κάπνα, νταούλια. Γενικώς, μπάχαλο... Τρελλαίνεται ο τύπος.
- Καλά ρε φίλε, τί γίνεται εδώ; τόν ρωτά.
- Άστα φίλε, χάααλια, τού λέει ο μεθυσμένος. Η κατάσταση είναι δραματική εδώ πέρα. Μάς δέρνουν όλη μέρα μέ κάτι τεράστια μαστίγια και τό βράδυ μάς βάζουν σέ κάτι τεράστια βαρέλια μέ σκατά.
- Πλάκα μού κάνεις; απαντά ο πεθαμένος. Εδώ πίνετε και γλεντάτε!
- Εεε, ξέρεις πώς είναι μωρέ εδώ στήν Ελλάδα, … τή μία δέν έχουμε σκατά, τήν άλλη χαλάνε τά μαστίγια...
