Απλές γατοσκέψεις και μόνο, θα φταίει η ζέστη φαίνεται…
Κλεοπάτρα η γάτα
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License
… διότι τήν σήμερον, ο κάθ᾽ είς διαθέτει τό δικηγόρο του.
Ποιὸς εἶδε κράτος λιγοστὸ σ᾿ ὅλη τὴ γῆ μοναδικό, ἑκατὸ νὰ ἐξοδεύῃ καὶ πενήντα νὰ μαζεύῃ; Νὰ τρέφῃ ὅλους τους ἀργούς, νἄχῃ ἑπτὰ Πρωθυπουργούς, ταμεῖο δίχως χρήματα καὶ δόξης τόσα μνήματα; Νἄχῃ κλητῆρες γιὰ φρουρὰ καὶ νὰ σὲ κλέβουν φανερά, κι ἐνῷ αὐτοὶ σὲ κλέβουνε τὸν κλέφτη νὰ γυρεύουνε; * * * |
Κλέφτες φτωχοὶ καὶ ἄρχοντες μὲ ἅμαξες καὶ ἄτια, κλέφτες χωρὶς μία πῆχυ γῆ καὶ κλέφτες μὲ παλάτια, ὁ ἕνας κλέβει ὄρνιθες καὶ σκάφες γιὰ ψωμὶ ὁ ἄλλος τὸ ἔθνος σύσσωμο γιὰ πλούτη καὶ τιμή. * * * |
Ὅλα σ᾿ αὐτὴ τὴ γῆ μασκαρευτῆκαν ὀνείρατα, ἐλπίδες καὶ σκοποί, οἱ μοῦρες μας μουτσοῦνες ἐγινῆκαν δὲν ξέρομε τί λέγεται ντροπή. * * * |
Ὁ Ἕλληνας δυὸ δίκαια ἀσκεῖ πανελευθέρως, συνέρχεσθαί τε καὶ οὐρεῖν εἰς ὅποιο θέλει μέρος. * * * |
Χαρὰ στοὺς χασομέρηδες! χαρὰ στοὺς ἀρλεκίνους! σκλάβος ξανάσκυψε ὁ ρωμιὸς καὶ δασκαλοκρατιέται. * * * |
Γι᾿ αὐτὸ τὸ κράτος, ποὺ τιμᾶ τὰ ξέστρωτα γαϊδούρια, σικτὶρ στὰ χρόνια τὰ παλιά, σικτὶρ καὶ στὰ καινούργια! * * * |
Καὶ τῶν σοφῶν οἱ λόγοι θαρρῶ πὼς εἶναι ψώρα, πιστὸς εἰς ὅ,τι λέγει κανένας δὲν ἐφάνη... αὐτὸς ὁ πλάνος κόσμος καὶ πάντοτε καὶ τώρα, δὲν κάνει ὅ,τι λέγει, δὲν λέγει ὅ,τι κάνει. * * * |
Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαῖο, ὕφος τοῦ γόη, ψευτομοιραῖο. Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης, λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης. Σπαθὶ ἀντίληψη, μυαλὸ ξεφτέρι, κάτι μισόμαθε κι ὅλα τὰ ξέρει. Κι ἀπὸ προσπάππου κι ἀπὸ παπποῦ συγχρόνως μποῦφος καὶ ἀλεποῦ. * * * |
Καὶ ψωμοτύρι καὶ γιὰ καφὲ τὸ «δὲ βαρυέσαι» κι «ὢχ ἀδερφέ». Ὡσὰν πολίτης, σκυφτὸς ραγιᾶς σὰν πιάσει πόστο: δερβεναγᾶς. Θέλει ἀκόμα -κι αὐτὸ εἶναι ὡραῖο- νὰ παριστάνει τὸν εὐρωπαῖο. Στὰ δυὸ φορώντας τὰ πόδια πού ῾χει στό ῾να λουστρίνι, στ᾿ ἄλλο τσαρούχι. * * * |
Δυστυχία σου Ἑλλάς, μὲ τὰ τέκνα ποὺ γεννᾶς. Ὦ Ελλάς, ἡρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα; Γ. Σουρής |
Ένας κυνηγός πάει σαφάρι στήν Αφρική και παίρνει μαζί τό σκύλο του. Ενώ ο σκύλος περιφέρεται στή ζούγκλα, βλέπει μια λεοπάρδαλη να κατευθύνεται προς τό μέρος του, φανερά πεινασμένη.
- "Ωχ μπλέξαμε!" σκέφτεται ο σκύλος.Τότε βλέπει κάτι κόκαλα κι αρχίζει να τά ροκανίζει μέ τήν πλάτη γυρισμένη στήν λεοπάρδαλη. Ενώ εκείνη είναι έτοιμη να τού χιμήξει, ο σκύλος λέει:
- "Μμμμ... Πολύ νόστιμη αυτή η λεοπάρδαλη. Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν άλλες εδώ τριγύρω..."
Η λεοπάρδαλη παγώνει, κι εξαφανίζεται πίσω από κάτι δέντρα. - "Λίγο έλειψε να τήν πατήσω", λέει "Αυτός ο σκύλος θα μέ 'τρωγε..."
Ένας πίθηκος, παρακολουθώντας όλο τό σκηνικό από ένα δέντρο, σκέφτεται ότι μπορεί να εξασφαλίσει τήν εύνοια τής λεοπάρδαλης και να γλιτώσει τό τομάρι του, εξηγώντας της αυτό που είχε συμβεί. Πάει προς τό μέρος της και εξηγεί τά πάντα.
Η λεοπάρδαλη, έξαλλη για τήν κοροϊδία, λέει στόν πίθηκο: - "Έλα πίθηκε. Ανέβα στή ράχη μου να δεις από κοντά, τί πρόκειται να πάθει ο σκύλος!"
Ο σκύλος βλέπει τή λεοπάρδαλη να έρχεται προς τό μέρος του, μέ τόν πίθηκο καβάλα. - "Τι θα κάνω τώρα;" σκέφτεται. Κάθεται λοιπόν, με τήν πλάτη γυρισμένη στούς δύο. Όταν η λεοπάρδαλη και ο πίθηκος έχουν πλησιάσει αρκετά, ο σκύλος μουρμουράει:
- "Πού είναι αυτός ο πίθηκος; Ποτέ δέ μπορώ να τόν εμπιστευτώ! Τόν έστειλα πριν από μισή ώρα να μού φέρει άλλη μια λεοπάρδαλη κι ακόμα να φανεί."
Μια μέρα σκοτώθηκε μια γυναίκα που ήταν μεγάλη πολιτικός και μεγαλοστέλεχος στό κόμμα της, μέ υπουργεία και πολλές περγαμηνές. Όταν έφτασε στόν άλλο κόσμο, τήν υποδέχτηκε ο Άγιος Πέτρος και τής λέει:
- Πού θα ήθελες να περάσεις τήν αιωνιότητα σου, στήν Κόλαση ή στόν Παράδεισο;
Εκείνη τό σκέφτεται λίγο και λέει:
- Δέν είμαι σίγουρη.
- Τότε, λέει ο Άγιος Πέτρος, θα κάνουμε τό εξής: Θα περάσεις 24 ώρες στήν Κόλαση και 24 ώρες στόν Παράδεισο και μετά αποφασίζεις.
Η πολιτικός συμφωνεί. Πάνε λοιπόν, στήν Κόλαση. Εκεί η πολιτικός βλέπει όλους τούς πολιτικούς φίλους της που είχαν πεθάνει, να παίζουν γκολφ, να ποντάρουν στό καζίνο, να πίνουν σαμπάνια, να φλερτάρουν μέ ωραίους άντρες και πανέμορφες γυναίκες και γενικά να διασκεδάζουν πολύ. Ακόμα και ο Διάβολος ήταν μαζί τους και κάνανε παρέα, λέγοντάς τους τά καλλίτερα πρόστυχα και πικάντικα ανέκδοτα. Όλα πολύ ωραία και η πολιτικός περνούσε υπέροχα. Πριν να τό καταλάβει, πέρασαν οι 24 ώρες και ήρθε ο Άγιος Πέτρος να τήν πάρει να πάνε στόν Παράδεισο. Ο Παράδεισος ήταν ένα πολύ ήσυχο μέρος μέ ήρεμη ατμόσφαιρα, οι άγγελοι έπαιζαν γαλήνια μουσική μέ τίς άρπες και τίς λύρες τους, οι φιλόσοφοι μίλαγαν για τή ζωή και τό θάνατο και όλοι μαζί συζητούσαν μέ τόν Θεό που ήταν πολύ γλυκός κι ευχάριστος τύπος. Η πολιτικός αισθανόταν πολύ όμορφα και πριν να τό καταλάβει, πέρασαν κι αυτές οι 24 ώρες, ώσπου ήρθε ο Άγιος Πέτρος να τή ρωτήσει τί αποφάσισε τώρα που είδε και τά δύο μέρη. Η πολιτικός τό σκέφτεται λίγο και τού λέει:
- Ο Παράδεισος ήταν πολύ ωραίος και γαλήνιος, αλλά στήν Κόλαση ήταν όλοι οι φίλοι μου και διασκέδαζαν πιο πολύ, οπότε θα προτιμήσω τήν Κόλαση.
Ο Άγιος Πέτρος σέβεται τήν επιθυμία της και τήν στέλνει στήν Κόλαση. Όμως, η Κόλαση ήταν λίγο διαφορετική τώρα, ένα διαλυμένο μέρος μέ αποπνικτική ατμόσφαιρα κι όλοι οι φίλοι τή πολιτικού δούλευαν στά κάτεργα και κουβαλούσαν τεράστιες πέτρες, ενώ και ο Διάβολος ήταν πάνω από τά κεφάλια τους και τούς διέταζε συνεχώς. Η πολιτικός δυσαρεστημένη πάει και τόν ρωτά:
- Τι έγινε εδώ; Προχθές όλα ήταν τόσο ωραία κι όλοι διασκέδαζαν.
Και ο Διάβολος τής απαντά:
- Τότε είχαμε προεκλογική εκστρατεία, … σήμερα μάς ψήφισες!!!